مجموعه ای از بهترین تصاویری که تاکنون توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است

تلسکوپ فضایی هابل که مدت هاست فضا را در سیطره ی خود دارد محصول مشترک سازمان ناسا و سازمان فضایی اروپاست و یک شاهکار به تمام معنا به شمار می آید. این تلسکوپ در سال ۱۹۹۰ در مدار گردش خود قرار گرفت و نام آن از یک کیهان شناس معروف به نام «ادوین هابل» گرفته شده است.

تلسکوپ فضایی هابل از آن زمان تاکنون بارها ارتقاسازی شده و هر بار بر کیفیت، دقت و کارآیی آن افزوده شده است. این شاهکار بشری هر از چندگاهی با تصاویر خارق العاده ی خود از فضای بیکران کهکشان ما را شگفت زده می کند. در ادامه چندین مورد از بهترین عکس هایی که تاکنون توسط این تلسکوپ فضایی گرفته شده است را به شما نشان خواهیم داد که به عظمت کهکشان و بی نظیر بودن تلسکوپ هابل پی ببرید.

ادامه مطلب

مصاحبه با پوریا ناظمی: بیگانه همیشه هیولاست

پوریا ناظمی فعال علمی و نویسنده‌ی آنلاین و مهم‌تر از همه خبرنگار علمی است. پیشه‌ای که در ایران به نظر رو به فراموشی گذاشته است. در تبیین شغلش هم اینطور می‌گوید که: کار خبرنگار علمی دستچین کردن خبر و اعلام خوشآیند عموم نیست. وظیفه‌ی خبرنگار علمی قابل فهم‌کردن واقعیت است نه برگرداندن میلی آن.
ناظمی عضو تحریریه‌ی مجله‌ی همشهری دانستنی‌هاست ولی شاید خیلی‌ها پوریا ناظمی را از حضورش در برنامه تلوزیونی «آسمان شب: طبیعت فراموش شده» در شبکه ۴ سیما به یاد داشته باشند.

ادامه مطلب

وقتی فهمیدیم جناب چرچیل نگران تنهایی ما در کهکشان بوده

خواننده احیاناً وینستون چرچیل را بیشتر از آن جهت که او نخست‌وزیر انگلستان در دوران جنگ جهانی دوم بوده‌است، به جا می‌آورد. لیکن، حتی اگر هم خیال کند که چرچیل نام دیگر چگوارا یا اسم واقعی نیچه است و روی هم رفته هرسه‌تایشان آدم‌های خوبی بوده‌اند هم، چندان چیزی –به غیر از اطلاعات عمومی در حد یک آدم روشنفکر و ترجیحاً بافرهنگ- از دست نداده؛ یا مثلاً دانستن آنکه چرچیل یکی از تأثیرگذارترین سیاستمداران قرن بیستم و هم‌البته تاریخ‌نگار بابصیرت و سخنرانی از نوع مرغوبش بوده، چندان روی زندگی آدم تأثیری ندارد.

ادامه مطلب

[اینفوگرافیک] چرا در آینده باید به سراغ معدن‌کاری روی سیارک‌ها برویم؟

هیچ می‌دانستید بسیاری از معادن زمین درحال کاهش هستند و ممکن است در چند دهه‌ی آینده امکان استخراج اقتصادی از آن‌ها وجود نداشته باشد؟ هرچند که روی زمین وضعیت به این سو پیش می‌رود، ولی منظومه‌ی شمسی ما پر است از سیارک‌های سرگردان نزدیک که مواد معدنی کم‌یاب را در خود جای داده‌اند. سیارک‌هایی که ممکن است روزی بتوانیم در آن‌ها معدن‌کاری کنیم.

ادامه مطلب

آیا ما در عصر طلایی رشد علم و فناوری هستیم؟

احتمالا بیشتر ما فکر می‌کنیم که در عصر طلایی پیشرفت علم و فناوری هستیم. به خصوص زمانی که به گجت‌های هوشمند، کامپیوترها و شبکه‌ی جهانی ارتباطات نگاه می‌کنیم، حسابی شگفت زده و البته به خود غره می‌شویم. تصور اینکه اکنون در اوج پیشرفت علم و فناوری هستیم به چنان پارادایم غالبی تبدیل شده که کسی جرئت ندارد آن را به چالش بکشد. ولی اگر کمی بیشتر تاریخ را مطالعه کنیم، ممکن است در تصور ما شک و تردید ایجاد شود. اینکه شاید آن‌قدرها هم که تصور می‌کنیم، پیشرفت علم و فناوری در زمانه‌ی ما سریع نیست. در این مقاله می‌خواهیم با شما درباره‌ی دورانی جالب صحبت کنیم. عصری واقعا طلایی در پیشرفت علم و فناوری که حدود ۴۰ سال پیش متوقف شد.

ادامه مطلب

مروری بر تصورات اشتباه در مورد آینده هوش مصنوعی و ربات ها

اگر اهل دنیای پرده نقره ای یا همان سینما باشید، مشخصا فیلم های علمی-تخیلی بسیاری را مشاهده کرده اید که باعث ایجاد باورهایی، چه صحیح و چه غلط، در ذهن تان شده اند؛ تصاویری دیده اید که ربات ها به ادراک و احساسات دست پیدا می کنند. احساساتی که اتفاقا ربات یا هوش مصنوعی را ترغیب می کنند تا نسل بشر را پایان بخشد.

هوش مصنوعی نیز داستانی مشابه دارد. اگر فیلم سینمایی «۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی»، اثر برجسته «استنلی کوبریک» را مشاهده کرده باشید، می بینید که HAL 9000 [تصویر فوق]، دستیاری مجازی در سفینه فضایی که خلق شده تا به فضانوردان کمک کند، در نهایت باعث مرگشان می شود.

ربات ها و هوش مصنوعی، تاریخچه ای سیاه در سینما دارند و همین موضوع سبب گشته تا باورهای نادرستی در خصوص آنها به وجود آید. اینکه تصور کنید در آینده، ربات ها نیز قادر خواهند بود تا طعم احساساتی که ما آنها را تجربه می کنیم را بچشند، اشتباه است.

در این میان آقای Yann LeCun، مدیریت تیم توسعه دهنده هوش مصنوعی در فیسبوک، پرده از برخی حقایق در همین رابطه و باور های نادرستی که داریم برداشته و عنوان می کند که احساسات رباتیک، دقیقا چگونه هستند.

ادامه مطلب

سال چگونه تحویل می‌شود؟

ساعت‌ها و دقیقه‌ها می‌گذرند و به لحظه‌ی تحویل سال نزدیک می‌شویم. لحظه‌ای که در تقویم ایرانی آن را نقطه‌ی گذر به سال جدید می‌دانیم. جالب است که برخلاف سال نوی بسیاری از کشورها و فرهنگ‌ها، شروع سال نوی ایرانی ریشه‌ی کاملا علمی دارد. ما درست زمانی را جشن می‌گیریم که یک پدیده‌ی جالب فضایی رخ می‌دهد. پدیده‌ای به نام رسیدن به نقطه‌ی «اعتدال بهاری» (Vernal Equinox). زمانی که زمستان تمام می‌شود و فصل رویش دوباره‌ی زمین فرا می‌رسد. امسال این اتفاق ساعت ۱۳:۵۸:۴۰ روز دوشنبه ۳۰ اسفند رخ می‌دهد. ولی اعتدال بهاری چیست و سال چگونه تحویل می‌شود؟

ادامه مطلب

چه کسی میراث‌خوار زمین ما خواهد شد؟

در یک آینده‌ی پساحادثه‌ای که در آن انسان‌ها صحنه‌ی هستی را ترک کنند بر سر حیات چه خواهد آمد؟ به هرحال خیلی احتمال دارد که قبل از این که خورشید به یک کوتوله‌ی سرخ و مرگبار تبدیل شود و همه‌ی موجودات زنده‌ی زمین را از بین ببرد انسان‌ها خودشان یکهو ناپدید شوند.

با فرض این که ما آدمیزادها موجودات زنده‌ی زمین را از بین نبریم(که البته با توجه به توانایی فوق‌العاده‌ی بشری در منقرض کردن بقیه موجودات، این فرض دور از ذهن است)، تاریخ به ما این طور می گوید که باید برای وقتی که انسان ها دیگر گونه ی غالب زمین نبودند منتظر تغییراتی اساسی باشیم.

ادامه مطلب

فیروز نادری؛ مدیر ایرانی ناسا، قهرمان سفرهای مریخ!

وقتی برای تحصیل به «سرزمین فرصت‌ها» رفت، می‌خواست معمار شود اما بی ‌آن ‌که پیش‌تر برنامه‌ای ریخته باشد، نهایتا از مهندسی سر در آورد و آینده‌اش با کهکشان‌ها و «ناسا» گره خورد. با زندگی‌نامه فیروز نادری همراه باشید.

فیروز مایکل نادری در ۲۶ اسفند ۱۳۲۴ در شیراز به دنیا آمد ولی تولد او در شناسنامه ۵ فروردین ۱۳۲۵ (۲۵ مارس ۱۹۴۶) قید شده. نادری اصالتا از تیره ندرلوی طایفه‌ی دره‌شوری، یکی از طایفه‌های بزرگ ایل قشقایی است. وقتی چهار ساله بود والدینش جدا شدند. پدرش مرد جهان و جهان‌گردی بود و به‌شدت اهل سفر. در این سفرها فیروز را هم همیشه با خود می‌برد. فیروز خاطره‌ی زیادی از مادرش ندارد؛ در تمام دوران کودکی پدرش اجازه دیدارشان را نمی‌داد؛ خودش می‌گوید: «این مسئله باعث شد سعی کنم با دنیای اطرافم رابطه‌ی نزدیک‌تری برقرار کنم چرا که از داشتن خانواده به شکل درست و سنتی‌اش محروم بودم.» فیروز ۱۲ سال اول زندگی‌اش را در شیراز گذراند و تحصیلات ابتدایی را تمام کرد. بعد به اتفاق پدر به تهران رفت و در دبیرستان اندیشه درس خواند.

ادامه مطلب

انوشه انصاری؛ اولین ایرانی که به فضا رفت

او کلی از اولین‌ها را به نام خود ثبت کرد: اولین ایرانی فضانورد، اولین بانوی مسلمان فضانورد، اولین بانوی کیهان‌گرد (گردشگر فضایی)؛ اما به جز این‌ها روی زمین هم از موفق‌ترین کارآفرینان عصر خود به شمار می‌آید. با زندگی‌نامه‌ی انوشه انصاری همراه باشید.

انوشه انصاری (نام خانوادگی او پیش از ازدواج با حمید انصاری، رئیسیان بوده) در ۱۲ سپتامبر ۱۹۶۶ میلادی برابر با ۲۱ شهریور ۱۳۴۵ هجری شمسی در مشهد به دنیا آمد، اما خانواده‌شان کمی بعد از تولد انوشه به تهران نقل مکان کرد و او بزرگ‌ شده‌ی تهران است. به هنگام انقلاب، ۱۳ سال داشت. انوشه در یکی از مصاحبه‌هایش گفته: «از کودکی مسحور فضا بودم؛ خیلی به تماشای ستاره‌ها علاقه داشتم؛ رویای سفر به فضا همان موقع‌ها در سرم افتاد.» شرایط نامساعد جنگ و مشکلات دیگر باعث شد والدین انوشه که می‌خواستند او از امکان تحصیل و رسیدن به رویایش باز نماند تصمیم به جلای وطن گرفتند. خانواده‌‌ی انوشه صبر کردند تا دبیرستانش تمام شود و سرانجام ۴ سال بعد از انقلاب در ۱۹۸۴ (۱۳۶۱) به اتفاق خانواده به ایالات متحده مهاجرت کرد.

ادامه مطلب